Toen vetrokken we echt uit Las Vegas. We hadden weer zin gekregen in de nationale parken en vandaag stond Death Valley op het programma. Maar eerst gingen we eten in The mad greek. Vorig jaar hadden we daar ook gegeten en dat vonden we zo lekker dat we er speciaal 2 uur voor omreden. We liggen toch 5 dagen voor op schema.
Toen we daar gegeten hadden vertrokken we richting Death Valley. Ik wilde daar vorig jaar al graag naartoe maar we hadden er toen geen tijd voor.
Death Valley is de op één na heetste plek op aarde en de droogste plek van Noord-Amerika. Het gebied is zo droog omdat er een aantal bergruggen ligt tussen de vallei en de Stille Oceaan. Wolken regenen leeg op deze bergruggen, waardoor er in Death Valley vrijwel nooit regen valt, minder dan 50 mm per jaar. Bovendien ligt het gebied zeer laag, in Death Valley bevindt zich het laagste punt van de Verenigde Staten. Dit laagste punt bestaat uit een zoutmeer, Badwater genoemd, en ligt 86 m onder de zeespiegel. De hoogste temperatuur die hier gemeten is, in Furnace Creek, een woestijndorp, bedroeg 56.7 °C in de schaduw, op 10 juli 1913. In normale zomers komen temperaturen tot 49 °C vaak voor.
We hadden in een boekje gelezen welke voorzorgsmaatregelen we moesten treffen en dat was veel water meenemen, goede schoenen aandoen (geen slippers), een GSM meenemen voor als je met pech langs de weg komt te staan,een petje opzetten en zonnebrandcreme opsmeren. En als de motor oververhit raakt de airco uitzetten in de wagen. Toen we dat allemaal gelezen hadden vonden we het toch best wel spannend om er naartoe te gaan. Toen we erheen reden zagen we al dat het steeds heter werd, je zag zo`n waterweerspiegling op de weg en de lucht net boven de weg die begon steeds meer te bibberen (ik hoop dat je snapt wat ik bedoel)
Toen we bij een dorpje net voor Death Valley aankwamen hebben we nog 2 grote flessen water ingeslagen want je weet maar nooit. En toen reden we het park binnen waar we onze park pas alweer niet nodig hadden.
Toen we het park inreden moesten we nog over de bergen en toen zagen we meten dat we echt in Death Valley zaten. Ik had me er nooit een voorstelling van kunnen maken maar het is een vallei die smal en 225km lang is je ziet aan weerskanten hele hoge bergen en in de vallei is een groot gedeelte helemaal plat zoals in Nederland. Toen we die Vallei binnenreden keken we onze ogen uit. Het leek net alsof we op een andere planeet zaten, de bergen hebben andere kleuren het is gewoon zo gaaf! Zelfs jeroen vond het heel mooi en die dacht dat het een saai park was met alleen maar woestijn. Toen we een tijdje gereden hadden kwamen we bij de zoutvlaktes terecht. Dat is ook mooi om te zien. we gingen zelfs de auto uit om er op te lopen.
Onderweg hield ik steeds de temperatuur in de gaten en de hoogste temperatuur die we gehaald hebben was 45,5 graden. Toen kwamen we bij badwater aan, dit is het laagste punt in de USA. We hadden een foto gemaakt van het bordje van het laagste punt maar die is helaas mislukt omdat ik raar op die foto sta. Bij badwater is het ook erg warm maar het rare is dat er altijd plasje water ligt op dit punt
We gingen een wandeling maken over de zoutvlakte maar na 5 minuten liep ik terug naar de wagen. Mijn voeten stonden in brand en mijn hoofd leek te ontploffen zo heet was het. Ik denk dat je die hitte moet voorstellen als in Nederland maar dan met 45 graden. Met 35 graden kun je het al bijna niet meer uithouden in Nederland terwijl als je in Spanje aan de zee ligt die temepaturen veel beter vol te houden zijn.
Toen we in de wagen zaten toen liep het zweet overal eruit. We waren kleddernat van het zweet, dat hadden we toch wel onderschat. We kwamen aan bij Furnace creek, dit is een klein dorpje wat middenin Death Valley ligt en daar gingen we nog wat drinken inslaan. En toen besloten we om Death Valley uit te rijden want we bleven maar zweten sinds we die wandeling hadden gemaakt bij Badwater. We hadden de routeplanner op Sequoia national park gezet en zo vertrokken we rond 4 uur uit Death Valley. De routeplanner gaf aan dat we pas om half 11 s`avonds bij dat park aankwamen dus we besloten om ergens rond 7 uur een hotel te gaan zoeken. We wisten niet wat de routeplanner had maar we werden door binnenwegen geleid waar soms alleen maar grind en zand lag. We waren er niet zo blij mee maar we hebben wel veel dieren gezien (die weer te snel wegwaren voor op de foto) want we reden soms echt op verlaten wegen.
Rond een uur of 7 reden we een dorpje binnen en dat heette Trona. We wilden daar een slaapplaats zoeken maar toen we daar binnenreden besloten we meteen om een dorp verder te rijden. In Trona daar wil je nog niet dood gevonden worden wat is dat een achterbuurt zeg. Overal zag je sloperijen, oude en vevallen huizen, het zag er echt depressief uit.
Zo`n 30 km verder reden we Ridgecrest binnen het is een klein stadje en daar besloten we om een slaapplaats te zoeken. Die hadden we snel gevonden. Het stadje stond ons ook niet echt aan want het zag er ook niet zo vriendelijk uit maar het was beter dan Trona.
Nadat we eerst in de douche waren geprongen gingen we rond half 9 eten bij Denny`s en rond half 12 gingen we slapen. Jeroen die lag vrijwel meteen in dromenland maar ik lag nog tot 1 uur wakker want ik hoorde buiten vanalles en ik vond het een eng stadje